کاهش انتقال موجودات زنده و راهکارهای تمیز کردن بدنه کشتی‌ها مبتنی بر یازدهمین اجلاس کمیتهPPR آیمو

نوع مقاله : مقاله کامل علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 نویسنده مسئول، سازمان بنادر و دریانوردی، بندر امام خمینی (ره)، خوزستان، ایران

2 نویسنده مسئول، سازمان بنادر و دریانوردی، تهران، ایران

3 سازمان بنادر و دریانوردی، تهران، ایران

4 شرکت ملی نفت‌کش ایران، تهران، ایران

چکیده

رسوب‌‌های زیستی حاصل تجمع و رشد سلول‌‌های زیستی دریایی بر روی سطوح کشتی در زیر آب است و یکی از مهم‌‌ترین عوامل مؤثر بر کارایی انواع کشتی‌‌ها محسوب می‌شود. تمیز نگه داشتن بدنه کشتی‌‌ها و پاک کردن حتی لایه‌های نازک رسوبات می‌‌تواند انتشار گازهای گلخانه‌‌ای حاصل از کشتی‌ها را کاهش دهد. یافته‌‌های اولیه سازمان بین‌المللی دریانوردی در مورد تأثیر رسوب‌زیستی نشان می‌‌دهد که یک لایه کوچک از رسوبات به ضخامت 5/0 میلی‌متر که تا نیمی از سطح بدنه را می‌‌پوشاند می‌‌تواند بسته به ویژگی‌‌های کشتی مانند سرعت و سایر شرایط، باعث افزایش انتشار گازهای گلخانه‌‌ای در محدوده ۲۰ تا ۲۵ درصد شود. تمیز کردن بدنه نباید به نحوی انجام شود که عملکرد‌های فعلی و آتی سیستم‌‌های ضد‌رسوب را مختل کند. برخی از روش‌‌های تمیز کردن ممکن است به سیستم‌‌های ضد رسوب آسیب برساند به گونه‌‌ای که بلافاصله قابل مشاهده نباشد اما می‌‌تواند رشد رسوب‌زستی را تسریع کند. در اجلاس دهم کمیته فرعی پیشگیری و مقابله با آلودگی سازمان بین‌‌المللی دریانوردی از کشورهای عضو و سازمان‌های بین‌‌المللی علاقه‌‌مند دعوت شد تا بصورت بین‌المللی در مورد راهنمایی در مسائل مربوط به تمیز کردن در آب مطالعه کرده و پیشنهادهای کاربردی را به جلسه یازدهم این کمیته ارائه کنند. این اسناد می‌بایست سه جنبه اجتماعی، محیط‌زیست و اقتصادی را در نظر بگیرند تا ذینعان (کشورهای عضو سازمان بین‌‌المللی دریانوردی، طراحان و سازندگان کشتی، تولید کنندگان و تامین کنندگان رنگ ضد رسوب، آژانس‌‌های محیطی و نظارتی، موسسه‌‌های رده‌‌بندی، مالکان کشتی و غیره) بتوانند به یک اجماع بین‌‌المللی دست یابند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Reducing the transfer of living organisms and solutions for cleaning ship hulls based on the 11th meeting of the IMO

نویسندگان [English]

  • Sajjad Ghahhari kochaksaraei 1
  • Safoura Abarghouei 2
  • Rouya Emam 3
  • Omran Saeidi Samani 4
1 Corresponding Author, Ports and Maritime Organization, Emam Khomeini Port, Khouzestan, Iran
2 Corresponding Author, Ports and Maritime Organization, Tehran, Iran.
3 Ports and Maritime Organization, Tehran, Iran
4 National Iranian Tanker Company, Tehran, Iran
چکیده [English]

Biofouling is the result of the accumulation and growth of marine biological cells on the surfaces of ships underwater and is considered one of the most important factors affecting the efficiency of all types of ships.. Keeping ships' hulls clean and removing even thin layers of sediments can reduce greenhouse gas emissions from ships. The preliminary findings of the International Maritime Organization's study on the effect of biological sediment show that even a small layer of sediments with a thickness of 0.5 mm that covers half of the surface of the hull can, depending on the characteristics, Ship conditions such as speed and other conditions can increase greenhouse gas emissions in the range of 20 to 25 percent. Hull cleaning should not be done in such a way as to impair the current and future performance of the antifouling systems. Some cleaning methods may damage antifouling systems in a way that is not immediately visible but can accelerate the growth of fouling. In the 10th meeting of the Subcommittee on Pollution Prevention and Control of the International Maritime Organization, the member states and interested international organizations were invited to work internationally on guidance on issues related to cleaning in water and proposals. To make it applicable, present it to the 11th session of the sub-committee. Therefore, the documents that are presented at the international level should consider three social, environmental and economic aspects so that the stakeholders (member countries of the International Maritime Organization, ship designers and builders, manufacturers and suppliers of antifouling paint, agencies environmental and regulatory agencies, classification institutions, ship owners) can reach an international consensus.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Biofouling
  • Agenda item 5
  • Sub-committee on pollution prevention and response
  • Invasive aquatic species

مراجع

1.Selim, M. S., Shenashen, M., El-Safty, S. A., Higazy, S., Selim, M. M., Isago, H., & Elmarakbi, A. (2017). Recent progress in marine foul-release polymeric nanocomposite coatings. Progress in Materials Science, 87, 1-32.
2.Chan, J., & Wong, S. (2010). Biofouling: Types, Impact, and Anti-fouling: Nova Science Publishers.
3.Dobretsov, S., Abed, R. M., & Teplitski, M. (2013). Mini-review: Inhibition of biofouling by marine microorganisms. Biofouling, 29 (4), 423-441.
4.Wahl, M. (1989). Marine epibiosis. I. Fouling and antifouling: some basic aspects. Marine ecology progress series, 175-189.
5.Zobell, C. E. (1943). The effect of solid surfaces upon bacterial activity. Journal of bacteriology, 46 (1), 39-56.
6.Lewandowski, Z., & Evans, L. (2000). Structure and function of biofilms. Biofilms: recent advances in their study and control, 1, 466.
7.Dobretsov, S. (2010). Marine biofilms. Biofouling, 123-136.
8.Wahl, M., Goecke, F., Labes, A., Dobretsov, S., & Weinberger, F. (2012). The second skin: ecological role of epibiotic biofilms on marine organisms. Frontiers in microbiology, 3, 292.
9.Bai, R., & Leow, H. (2002). Microfiltration of activated sludge wastewater-the effect of system operation parameters. Separation and Purification Technology, 29 (2), 189-198.
10.Videla, H. A., & Herrera, L. K. (2005). Microbiologically influenced corrosion: looking to the future. International microbiology, 8 (3), 169.
11.KEC, J. L., & Dupres, V. (2011). Interactions between diatoms and stainless steel focus on biofouling and biocorrosion. Biofouling. The Journal of Bioadhesion and Biofilm Research, 27 (10), 1105-1124.
12.Davidson, I. C., Scianni, C., Minton, M. S., & Ruiz, G. M. (2018). A history of ship specialization and consequences for marine invasions, management and policy. Journal of Applied Ecology, 55 (4), 1799-1811.
13.Hewitt, C., & Campbell, M. (2010). The relative contribution of vectors to the introduction and translocation of invasive marine species. Commissioned by The Department of Agriculture, Fisheries and Forestry (DAFF), Canberra.
14.Ruiz, G. M., Carlton, J. T., Grosholz, E. D., & Hines, A. H. (1997). Global invasions of marine and estuarine habitats by non-indigenous species: mechanisms, extent, and consequences. American zoologist, 37 (6), 621-632.
15.Grosholz, E. (2002). Ecological and evolutionary consequences of coastal invasions. Trends in ecology & evolution, 17 (1), 22-27.
16.Hewitt, C. L., Campbell, M. L., Thresher, R. E., Martin, R. B., Boyd, S., Cohen, B. F., Currie, D. R., Gomon, M. F., Keough, M. J., Lewis, J. A., Lockett, M. M., Mays, N., McArthur, M. A., O'Hara, T. D., Poore, G. C. B., Ross, D. J., Storey, M. J., Watson, J. E., & Wilson, R. S. (2004). Introduced and cryptogenic species in port Phillip bay, Victoria, Australia. Marine biology, 144, 183-202.
17.Buhaug, Ø., Corbett, J., Endresen, Ø., Eyring, V., Faber, J., Hanayama, S., Markowska, A. Z. (2009). Second imo ghg study 2009.
18.Schultz, M. P. (2007). Effects of coating roughness and biofouling on ship resistance and powering. Biofouling,
23 (5), 331-341.
19.Schultz, M. P., Bendick, J., Holm, E., & Hertel, W. (2011). Economic impact of biofouling on a naval surface ship. Biofouling, 27 (1), 87-98.
20.2023. Development of guidance on matters relating to in-water cleaning. PPR 11/5/4: p. 3. https://www.imo.org/ en/OurWork/Environment/Pages/Biofouling.aspx.
21.MEPC. (2023) Guidelines for the control and management of ships'biofouling to minimize the transfer of invasive aquatic species. 80, p. 17. https://www.imo.org/ en/OurWork/Environment/Pages/Biofouling.aspx.
مجله بهره برداری و پرورش آبزیان
دوره 14، شماره 3
مهر 1404
صفحه 33-40

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار